Onze Patroonheilige
Heilige Porphyrios Kavsokalivit
Geronda Porphyrios werd in 1906 geboren in het dorp Agios Ioannis in de provincie Karistia op Euboea en werd gedoopt met de naam Evangelos. Hij ging slechts twee jaar naar school. De ziekte van zijn leraar en de armoede van zijn familie dwongen hem om in zijn levensonderhoud te voorzien door het verzorgen van de paar dieren die zijn familie bezat. Later, als negenjarige jongen, werkte hij in een plaatselijke kolenmijn en vervolgens in een kruidenierswinkel in Piraeus van een kennis van de familie. Zijn vader ging werken aan het Panamakanaal om voor zijn gezin te zorgen.
Als achtjarige herdersjongen stuitte hij op een boekje over het leven van Johannes Kalivitis, dat hij met veel moeite las. Deze heilige maakte een diepe indruk op de jonge Evangelos en vervulde hem met een sterk verlangen om een leven te leiden zoals hij. Toen hij ongeveer twaalf jaar oud was, reisde hij in het geheim alleen naar de berg Athos en ontmoette hij op het schip de man die al snel zijn geestelijke vader werd – Hieromonk en biechtvader Panteleimon, die als asceet leefde in de cel van Sint-Joris in de Kavsokaliviaanse kluizenarij op de berg Athos.
Het was aan deze geestelijke vader en zijn eigen broer, de monnik Ioannikios, dat de jonge novice volledige en vreugdevolle gehoorzaamheid verleende. Na een paar jaar werd hij waardig bevonden voor de tonsuur als monnik en voor het leren van de mysteries van het spirituele leven door praktische ervaring.
Een van de gevolgen van zijn grote liefde voor Christus en de ouderen, evenals van zijn gehoorzaamheid en ascese, was dat hij bezocht werd door de genade van God en op jonge leeftijd ontving hij de gave van helderziendheid, dat wil zeggen het vermogen om door de werking van Gods genade onzichtbare dingen of geesten, gebeurtenissen in het verleden of heden en soms zelfs toekomstige gebeurtenissen te zien.
Tijdens zijn verblijf op de berg Athos werd hij op achttienjarige leeftijd ziek door pleuritis en de ouderen stuurden hem voor behandeling naar een klooster buiten de berg Athos. In dit klooster op Euboea ontmoette hij aartsbisschop Porphyrios van Sinaï, die merkte dat de genade van God de jonge monnik had bezocht en wijdde hem op twintigjarige leeftijd tot priester. Kort daarna benoemde de plaatselijke bisschop hem tot biechtvader en zo werd de gave van helderziendheid, waarmee God Porphyrios had begiftigd, ten dienste gesteld van de gelovigen.
In 1940 werd Porphyrios benoemd tot ambtenaar van de polikliniek in Athene. Hij bleef in deze functie drieëndertig jaar lang, waarin hij biecht hoorde van patiënten en anderen, bad, advies gaf en bij verschillende gelegenheden patiënten genas die om zijn hulp vroegen door Gods genade en gebed.
In 1950 huurde hij het verlaten kleine klooster van Sint-Nicolaas Calissim op de berg Pendelis en bewerkte het land eromheen tot 1978. In 1979 vestigde hij zich in Milesi in Attica, vlakbij Oropos, waar hij, na het verkrijgen van de nodige wettelijke vergunningen, begon met de bouw van de Skete van de Transfiguratie van de Verlosser. Hier ontving hij bezoekers uit alle lagen van de bevolking en beantwoordde hij telefoontjes uit de hele wereld, waarbij hij allerlei problemen besprak, advies gaf, bad, de biecht aanhoorde en de zielen en vaak ook de lichamen van degenen die hem benaderden, genas.
In juni 1991, toen hij voelde dat het einde van zijn leven naderde en hij een grote openbare begrafenis wilde vermijden, ging hij naar de cel van Sint-Joris op de berg Athos, waar hij ongeveer zeventig jaar eerder tot monnik was gewijd. Om 4:31 uur op 2 december 1991 gaf hij zijn geest over aan de Heer, van wie hij zijn hele leven zoveel had gehouden. Hij werd begraven in een eenvoudig monniksgraf in het bijzijn van alleen zijn medemonniken, omdat hij heel nederig verzocht dat zijn heengaan pas bekend zou worden na zijn begrafenis. Dit graf wordt momenteel bewoond door een andere monnik, omdat de overblijfselen van Zr. Porphyrios op een ontoegankelijke plaats werden verborgen, in overeenstemming met de instructies die hij aan zijn novicen had nagelaten.
Op 1 december 2013 verheerlijkte de Heilige Synode van het Patriarchaat van Constantinopel de oudere in het aangezicht der heiligen.
De werken van De Heilige Porphyrios, gepubliceerd in het Russisch:
Heilige Porphyrios Kavsokalivit
Geronda Porphyrios werd in 1906 geboren in het dorp Agios Ioannis in de provincie Karistia op Euboea en werd gedoopt met de naam Evangelos. Hij ging slechts twee jaar naar school. De ziekte van zijn leraar en de armoede van zijn familie dwongen hem om in zijn levensonderhoud te voorzien door het verzorgen van de paar dieren die zijn familie bezat. Later, als negenjarige jongen, werkte hij in een plaatselijke kolenmijn en vervolgens in een kruidenierswinkel in Piraeus van een kennis van de familie. Zijn vader ging werken aan het Panamakanaal om voor zijn gezin te zorgen.
Als achtjarige herdersjongen stuitte hij op een boekje over het leven van Johannes Kalivitis, dat hij met veel moeite las. Deze heilige maakte een diepe indruk op de jonge Evangelos en vervulde hem met een sterk verlangen om een leven te leiden zoals hij. Toen hij ongeveer twaalf jaar oud was, reisde hij in het geheim alleen naar de berg Athos en ontmoette hij op het schip de man die al snel zijn geestelijke vader werd – Hieromonk en biechtvader Panteleimon, die als asceet leefde in de cel van Sint-Joris in de Kavsokaliviaanse kluizenarij op de berg Athos.
Het was aan deze geestelijke vader en zijn eigen broer, de monnik Ioannikios, dat de jonge novice volledige en vreugdevolle gehoorzaamheid verleende. Na een paar jaar werd hij waardig bevonden voor de tonsuur als monnik en voor het leren van de mysteries van het spirituele leven door praktische ervaring.
Een van de gevolgen van zijn grote liefde voor Christus en de ouderen, evenals van zijn gehoorzaamheid en ascese, was dat hij bezocht werd door de genade van God en op jonge leeftijd ontving hij de gave van helderziendheid, dat wil zeggen het vermogen om door de werking van Gods genade onzichtbare dingen of geesten, gebeurtenissen in het verleden of heden en soms zelfs toekomstige gebeurtenissen te zien.
Tijdens zijn verblijf op de berg Athos werd hij op achttienjarige leeftijd ziek door pleuritis en de ouderen stuurden hem voor behandeling naar een klooster buiten de berg Athos. In dit klooster op Euboea ontmoette hij aartsbisschop Porphyrios van Sinaï, die merkte dat de genade van God de jonge monnik had bezocht en wijdde hem op twintigjarige leeftijd tot priester. Kort daarna benoemde de plaatselijke bisschop hem tot biechtvader en zo werd de gave van helderziendheid, waarmee God Porphyrios had begiftigd, ten dienste gesteld van de gelovigen.
In 1940 werd Porphyrios benoemd tot ambtenaar van de polikliniek in Athene. Hij bleef in deze functie drieëndertig jaar lang, waarin hij biecht hoorde van patiënten en anderen, bad, advies gaf en bij verschillende gelegenheden patiënten genas die om zijn hulp vroegen door Gods genade en gebed.
In 1950 huurde hij het verlaten kleine klooster van Sint-Nicolaas Calissim op de berg Pendelis en bewerkte het land eromheen tot 1978. In 1979 vestigde hij zich in Milesi in Attica, vlakbij Oropos, waar hij, na het verkrijgen van de nodige wettelijke vergunningen, begon met de bouw van de Skete van de Transfiguratie van de Verlosser. Hier ontving hij bezoekers uit alle lagen van de bevolking en beantwoordde hij telefoontjes uit de hele wereld, waarbij hij allerlei problemen besprak, advies gaf, bad, de biecht aanhoorde en de zielen en vaak ook de lichamen van degenen die hem benaderden, genas.
In juni 1991, toen hij voelde dat het einde van zijn leven naderde en hij een grote openbare begrafenis wilde vermijden, ging hij naar de cel van Sint-Joris op de berg Athos, waar hij ongeveer zeventig jaar eerder tot monnik was gewijd. Om 4:31 uur op 2 december 1991 gaf hij zijn geest over aan de Heer, van wie hij zijn hele leven zoveel had gehouden. Hij werd begraven in een eenvoudig monniksgraf in het bijzijn van alleen zijn medemonniken, omdat hij heel nederig verzocht dat zijn heengaan pas bekend zou worden na zijn begrafenis. Dit graf wordt momenteel bewoond door een andere monnik, omdat de overblijfselen van Zr. Porphyrios op een ontoegankelijke plaats werden verborgen, in overeenstemming met de instructies die hij aan zijn novicen had nagelaten.
Op 1 december 2013 verheerlijkte de Heilige Synode van het Patriarchaat van Constantinopel de oudere in het aangezicht der heiligen.
De werken van De Heilige Porphyrios, gepubliceerd in het Russisch: